Po śmierci Bramante’go papież Leon Xw 1517 zlecił Rafaelowi dekoracje Loggii watykańskich, a ten wykonał je wraz z Giulio Romano i Giovanni da Udane. Prace ukończono w 1519.

Rafael jako główny archeolog papieża zaangażowany był wcześniej w przedsięwzięcie związane z odkryciem Złotego Domu Nerona. Odnalezione tam rzymskie freski stały się  niewątpliwą inspiracją całej koncepcji dekoracji Loggii Watykańskich. W nich to zawarł Rafael przedstawienia z mitologii klasycznej i sąsiadujące z nimi opowieści biblijne uzupełnione klasyczną ornamentyką i groteską. Była to tak zwana „Biblia według Rafaela”.

Projekt wydania w formie graficznej poświęcony watykańskim pracom Rafaela otrzymał zgodę papieża Klemensa XIII. Opracowaniem i przygotowaniem projektu i sztychów zajęli się: malarz Gaetano Savorelli ( ?- 1791), architekt Pietro Camporesi (1726–1781) , a miedzioryty wykonywali Giovanni Ottavianni (1735-1808) i Giovanni Volpato (1733-1803). Całość składającą się z trzech części wydano pod tytułem „Loggie di Rafaele nel Vaticano“ w Rzymie w 1776 roku z czarno-białymi miedziorytami wykonanymi w latach 1772-77.

Grafiki wykonane zostały w bardzo dużych formatach przedstawiające ściany, pilastry, sufity, łuki i drzwi apartamentów – prawie każda składała się z dwóch połączonych kart. Zachwycający efekt pracy zespołu uzupełniło wspaniałe kolorowanie w technice gwaszu.

Prezentowany miedzioryt – „Portal Pawła III” – pochodzi z pierwszej części.

Znaczenie tego wydawnictwa przedstawiające dzieło Rafaela i kolorystyka miedziorytów to nie tylko wspaniałe przekazanie i spopularyzowanie kunsztu i wyobraźni mistrza renesansu, ale też wpływ jaki miało na estetyką od końca XVIII w. Dzieło to przyczyniło się w sposób zasadniczy do popularności i rozwoju „groteski” jako istotnego elementu dekoracji w okresie neoklasycyzmu, a także w sposób znaczący zainspirował europejską estetykę przy projektach wnętrz pałaców i rezydencji aż do połowy XIX w.