;)
La Logge di Rafaello – Pilaster XI, XII
Logge del Vaticano – Pilaster XI, XII
M.J. Sticoti
PP.Choffard Direxit 1790
PP.Choffard Direxit 1790
Miedzioryt
Engraving
Wymiary: 455 x 338 mm.
Dimensions: 455 x 338 mm.
Logge del Vaticano
Raphael Urbinas, pinxit in aedibus Vaticanis.,
Pl.VI – PP.Choffard Direxit 1790 M.J.Sticoti Sculpsit., Joubert Excudit
Prezentowanę kartę Pl.VI, z pilastrami Nr. XI i XII, w 1790 pod kierunkiem P.P. Choffard’a, wyrytował Sticoti.
Twórcą Loggii był Raffael Santi (1483 Urbino – 1520 Rom) to według jego projektu wykonał je w latach 1518-1519 Giulio Romano i Giovanni da Udine.
W słynnym wydaniu “Loggie di Rafaele nel Vaticano” Rzym 1772-77, którego całość projektu spoczywała na malarzu Gaetano Savorelli, rysowniku-kreślarzu Ludovico Teseo i architekcie Pietro Camporesi, miedzioryty wykonali Giovanni Ottaviani i Giovanni Volpato. Te wydane w 1790 przez P.P. Choffarda i wykonał M.J. Sticoti.
Pierre-Philippe Choffard grafik, ilustrator i pisarz urodzony w Paryżu 1730 i tam w 1809 zmarł. Wstępne nauki pobierał u Guillaume Dheulland(c.1700-c.1700)wykonując rysunki kartuszy do map jak również u Pierre-Edme Babel,który był złotnikiem i projektantem ornamentów. Projektując i wykonując kartusze, obramienia herbów i różne nieduże formy graficzne w latach 50-tych zdobył uznanie jako projektant culs-de-lampe i fleurons, ozdób które były uważane jako niezbędne przy ówczesnych i drogich wydaniach książkowych. Do paryskiego wydania w 1762 roku dzieł La Fontaine’a przygotował 53 culs-de-lampe, 4 winety oraz 80 dużych pełnostronicowych grafik wg.Eisen’a. Zasługują one na szczególną uwagę jak również i 38 fleurons i culs-de-lampe w “Metamorphosis” Owidiusza (Paryż 1767-71). Bliska znajomość z Charlsem-Nicolasem Cochin’em II zaowocowała wieloma kontaktami i zamówieniami przy dużych formatach graficznych we współpracy z najlepszymi francuskimi grafikami.Jednak duże formaty płyt są rzadkie w jego samodzielnej twórczości, bo to czemu się głównie poświęcił to niewielkie formy graficzne, a właściwie rytował ilustracje projektowane przez innych. Tak również było przy wydaniu kompletu prac Jean-Jacques Rousseau, do którego miał wykonać 30 płyt według projektów rysunkowych Cochin’a choć powstało z różnych powodów tylko 6. Pod koniec życia gdy wybuch Rewolucji Farancuskiej ograniczył ilość zamówień przygotowywał duże wydanie poświęcone historii sztuki graficznej.Wydał tylko wstęp, Notice historique sur l’art de la gravure (Paris, 1804).
Logge del Vaticano
Raphael Urbinas, pinxit in aedibus Vaticanis.
Pl.VI – with Pilaster XI and XII , P.P.Choffard Direxit 1790; M. J. Sticoti sculpsit.; Joubert Excudit
Logge del Vaticano were published in Rome c. 1787 by Niccola de Antoni and in Paris c. 1802 by Pierre Choffard. Pairs of Pilasters were reengraved, half the size of the grand single pilasters published in Rome 1772-1777 for Delle Loggie di Raffaello nel Vaticano.
Pierre-Philippe Choffard (1730-1809)-engraver, illustrator Paris . First trained with Guillaume Dheulland (c.1700–c.1770) by drawing cartouches for maps and had lessons from Pierre-Edmé Babel who was a goldsmith and designer of ornament. Having designed mainly cartouches, coats of arms and various types of ornament in the 1750s, he gained recognition as a designer of culs-de-lampe and fleurons, which were considered indispensable for all lavishly produced books. He produced 57 illustrations for La Fontaine, Contes et nouvelles en vers (Paris,1762). Four engraved vignettes and 53 culs-de-lampe and 80 full-page engraved plates after Eisen.Engraved illustrations were beautifully complimented by Choffard’s tailpieces in which lively animal genre scenes provide a witty commentary to the plates.For Ovid’s Metamorphoses (Paris, 1767–71) 38 fleurons and culs-de-lampe. His long-standing acquaintance Charles-Nicolas Cochin II entrusted him with engraving an important series of large-scale prints on which the best French engravers were being employed. Large plates are, however, rare in Choffard’s oeuvre; he devoted himself mainly to book decoration, such as fleurons and to engraving illustrations designed by others. Having little ability as an entrepreneur, he entered an arrangement with the Société Typographique in Geneva, whereby 30 plates after drawings by Cochin for the Collection complète des oeuvres de Jean-Jacques Rousseau (Geneva, 1782) would be delivered in instalments; however, he suspended delivery after engraving (or arranging to have engraved) only six plates. There was less work of this kind during the French Revolution, and he spent the rest of his life planning a large book on engraving; only the introduction was published, as Notice historique sur l’art de la gravure (Paris, 1804).