Samson pije wodę ze szczęki osła

(Sdz 15:18)

Po bitwie, w której Samson zabił setki Filistynów, a bronią jego była znaleziona szczęka osła, usiadł spragniony na skale, wzniósł oczy ku górze i wypowiedział te słowa.

„Boże to Ty odniosłeś wielkie zwycięstwo rękami swego sługi. Czy teraz chcesz mnie pozostawić bym umarł z pragnienia i popadł w ręce nieobrzezanych?”

Wtedy Bóg rozwarł szczelinę skały Lehi i popłynęła woda, która przywróciła siły Samsonowi. Rysunek przedstawia właśnie ten moment gdy pije wodę ze szczęki.

Samson to postać opisana w starotestamentowej Księdze Sędziów i rozpowszechniona ludową tradycją. Temat siły jaką obdarzył Samsona Bóg, był wielokrotnie podejmowany przez artystów, a dzieła powstawały głównie dla zamawiających je mecenasów. Zlecając wykonanie bynajmniej nie kierowali się jakimiś wzniosłymi pobudkami, a wybranie tematu zwykle było przekazem bogactwa i siły dla środowiska jak też miało służyć konkretnemu celowi politycznemu.

Jednym z najsłynniejszych przedstawień jest rzeźba, którą wykonał Giambologna na zamówienie Francesca de Medici. Pierwotnie miała być wykorzystana jako fontanna we Florencji, ale podarowana do Hiszpanii stała się elementem gry i uzgodnień kontraktu ślubnego księcia Walii i jemu podarowana później przewieziona do Anglii by finalnie znaleźć się w V&A. Jej liczne kopie zdobią wnętrza pałaców i parki.

Rysunek zapewne powstał pod koniec XVIII lub pocz. XIX wieku, choć trudno ustalić autora, to silny charakter kreski oddaje manierę tamtych lat, klasycyzmu w sztuce.